മലയാള മനസ്സുകള്‍ക്ക് ഏറെ സുപരിചിതമായ കഥാപാത്രമാണ് നാറാണത്തുഭ്രാന്ത൯. താഴ്വാരത്തുനിന്നു വലിയകല്ല് തന്നേ കഷ്ട്ടപെട്ട് ഉരുട്ടി മലമുകളിലെത്തിക്കും. മുകളിലെത്തിക്കഴിയുമ്പോള് അത് നേരെ താഴേക്കുതള്ളിയിടും....എന്നിട്ട് ആ കാഴ്ചയും കണ്ട് കൈകൊട്ടിചിരിക്കും....ദിവസവും ഇതുതന്നെ ചെയ്യുന്ന നാറാണത്തുഭ്രാന്ത൯. നമ്മുടെ ദൈവവും ഒരുതരത്തില് ഈ നാറാണത്തുഭ്രാന്തന്‍റെ സ്വഭാവമുള്ളവനാണ്. അവിടുന്ന് നമ്മെ നാം ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത തലങ്ങളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തുന്നു, ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത അവസരങ്ങളില്‍ തിരികെ താഴേക്കു തള്ളിയിടുകയും ചെയ്യുന്നു. പലപ്പോഴും, അപ്രതീക്ഷിതങ്ങളായ ഉയര്‍ച്ചകളില്‍ അഭിമാനിക്കുക മാത്രം ചെയ്യുന്ന നാം, അപ്രതീക്ഷിതമായുണ്ടാകുന്ന വീഴ്ചകളില്‍ ദൈവത്തോട് കയര്‍ക്കുന്ന, ബൈബിളിലെ ജോബിന്‍റെ ഭാര്യയും കൂട്ടുകാരുമായി മാറാ൯ മറക്കാറില്ല. ശരീത്തോടുകൂടെ ഭൂമിയില്‍ ജന്മമെടുക്കുന്ന മനുഷ്യന്, ജീവിക്കുവാന്‍ സ്ഥലവും സമയവും ആവശ്യമായതിനാല്‍, മുനുഷ്യ൯ അവനില്‍ത്തന്നെ പരിമിതനാനെന്നുള്ളത് തത്ത്വശാസ്ത്രഭാഷ്യം. ഒരുവ൯ തന്‍റെ അസ്തിത്വത്തെ (ആയിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയെ) മറികടക്കുവാ൯ ശ്രമിക്കുമ്പ
മോനേ, പറഞ്ഞാല്‍ കേള്‍ക്കണം കേട്ടോ... എഴുന്നേറ്റെ നേരം വെളുത്തു... കുട്ടിക്കാലത്ത് നമ്മുടെ അമ്മയുടെ വാത്സല്യവും ശാസനയും നിറഞ്ഞ ഈ ശബ്ദം കേട്ട് ഉറക്കമുണര്‍ന്നിട്ടുള ഒരു ദിനമെങ്കിലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തില്‍ ഉണ്ടാകും. നമ്മുടെ കിളിക്കൊഞ്ചലുകള്‍ ശക്തമായ ഭാഷയായി രൂപപ്പെടുന്നതിന് പിന്നിലും ഈ കേള്‍വിയുടെ സാന്നിധ്യത്തിന് വലിയ പങ്കുണ്ട്. കേള്‍ക്കുക എന്നത് നന്നേ പ്രധാനമായതുകൊണ്ടാകണം വിശുദ്ധ ബൈബിളില്‍ കേള്‍വിക്ക് ഇത്രമാത്രം പ്രാധാന്യം കാണുന്നത്. വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ 1600 പ്രാവശ്യം കേള്‍വി എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഈപ്ര പഞ്ചത്തിന്‍റെ ഉല്പത്തിക്കുപിന്നിലും ഉണ്ടാകട്ടെ എന്ന ദൈവസ്വരത്തിന്‍റെ ശ്രവണം ഉണ്ടായിരുന്നു. തന്‍റെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ജനമായ ഇസ്രയേലിനോടും യഹോവ ആവശ്യപ്പെടുന്നതും “ഇസ്രായെലേ നീ കേള്‍ക്കുക എന്നാണ്” ‘സാമുവല്‍ സാമുവല്‍’ എന്ന യഹോവയുടെ സ്വരത്തിനോടുള്ള പ്രത്യുത്തരമായിരുന്നു ഇസ്രായേലിന്‍റെ ശക്തനായ സാമുവല്‍ പ്രവാചകന്‍റെ ഉദയം. പുതിയ നിയമത്തിന്‍റെ ആദ്യ അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ കര്‍ത്താവിനു വഴിഒരുക്കുവാനും മാനസാന്തരത്തിന് യോചിച്ച ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കനുമുള്ള സ്നാപകന്‍റെ ആഹ്വാനമാണ് നാം കേള്‍